Τραπεζούντα-Trabzon da
Περιήγησις εν Τραπεζούντι. Θεάρεστο έτος 2012.
Trabzon'un icinde hem mum yanar hem fener. Bizi kavusturanun mezarina nur ener.
.
Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014
Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014
Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014
Τραπεζούντα. Η άλλη όψη του… μεσονυκτίου (πολύ μπρρρρρρρρρρ δηλαδή!).
Τραπεζούντα. Η άλλη όψη του… μεσονυκτίου (πολύ μπρρρρρρρρρρ δηλαδή!).
Περασμένες δύο μετά τα μεσάνυχτα. Άγρια νύχτα πάνω από την
Τραπεζούντα. Να μην σε παίρνει ο ύπνος από την ανυπομονησία του τι θα ζήσεις
την επόμενη ημέρα. Ένα τσιγάρο λες να
κάνω στο μπαλκόνι και στο ήρεμο και ξαναμπαίνω να ξαπλώσω. Ροζ παντόφλες
αρκουδάκια στα πόδια, πατίκια και κάλτσα έξω και πάνω από τα μπατζάκια της πυτζάμας. Ρόμπα, κλάμερς κι εφτά τσιμπιδάκια στο
μαλλί -διαχρονική αξία-θυμάσαι και τη φοτά που αγόρασες το πρωί.. με παίρνει
τώρα που πάχυνα..λες; Όχι; Άει να τη δοκιμάσω.. την δένεσαι κι αυτήν πάνω από
τη ρόμπα-καλέ σε παίρνει, μια χαρά είσαι, αύριο θυμήσου να τσακίσεις δυο
μπακλαβάδες με φυστίκι στο πρωινό, για να μη σε μαζεύουμε από κάτω από την
αδυναμία- τσιγάρο αναπτήρας κι όξου στο μπαλκόνι. Ομίχλη παντού. Η θάλασσα η
Μαύρη στο λίγο παραπέρα. Μα να μην πατήσω ένα μαύρο δάκρυ που και κοντά τον έχω
τον έρωτα και καινούργια φοτά να λερώσω; Ε να πατήσω..Κάτσε να τη δω να μου
ρθει η συγκίνησις… Πως κοιτάς μέσα στις ομίχλες και στα σκοτάδια να την εβρείς
κι αυτήν και το κύμα της το κατήμαυρο, φως τρεμοπαίζει στον ορίζοντα. Βρε τι
λάμπει.. Βρε τι λάμπει…. Δεν νομίζεις να ναι ο Μπάμης… Για να ξαναδώ..Τι να
ξαναδεις μαρή; Μάστα και χώσου μέσα που σε έμασε το σύγκρυο. Παναγιά μου τι ναι
τούτο το πράγμα που κρέμεται από τον ουρανό; Σταυρός πάνω από την
Τραπεζούντα!!!!!!!!!! Τι ζω; Το εν τούτω Νίκα ζω! Ξεκίνησε η Δευτέρα παρουσία!
Ήμαρτα για ότι έκανα! Μανούλα δεν θα σε ξαναστεναχωρήσω. Φίλα μου τη γιαγιά κι
ελπίζω να μην σας ξαναδώ για τα επόμενα 50 χρόνια, τουλάχιστον! Εγώ θέλω να
ζήσω! Που είμαι; Ποιος είμαι; Πότε θα γίνω εγώ γιαγιά, Γιαννάκη μου; Πανικός στο
μυαλό. Συγνώμη αλλά τώρα είναι ώρα να καπνίσω ή να ουρλιάξω από τον φόβο μου; Ε
όχι και να ουρλιάξω. Στα δύσκολα το παίζεις κυρία. Ωραία δεν ουρλιάζω. Θα
λιποθυμήσω όμως. Εντάξει; Εντάξει! Είναι κι αθόρυβο και σικ. Σφουγγάρισε όμως η
καθαρίστρια; Ναι σιγά μη σφουγγαρίζουν οι τουρκάλες κάθε μέρα. Σαν εμάς τις παστρικιές,
σάμπως είναι; Τέλεια, πάει στον βρόντο και το σχέδιο της λιποθυμίας. Στον όλο χαμό
σου πέφτει και το τσιγάρο στο δρόμο. Ξεκινά τα μπινελίκια ο διευθυντής του
ξενοδοχείου. Καλέ τι θέλει και ουρλιάζει τώρα ,τούτος ο κακός Τούρκος κυριούλης;;
Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιι είδε κι αυτός το σταυρό πάνω από την πόλη και μετανοεί για
τα κρίματα του. Δεν είναι οφθαλμαπάτη. Τον βλέπουν και άλλοι. Πότε πετάει το
επόμενο αεροπλάνο για Σαλονίκη; Άσπρα κόκκινα κίτρινα μπλε, καραβάκια στο
Αιγαίο δεν με παίρνετε καλέ! Που να σε πάρει και να σε σηκώσει που θελες και
τάμα στη Σουμελά στον Πόντο! Χάθηκε ο Άγιος Νικάνορας στα Γρεβενά, ένα τσιγάρο
δρόμο από το σπίτι. Καλά να πάθεις! Κι εκεί που τρέχεις να χωθείς μέσα, πατάς τα
αυτιά από τα αρκουδάκια από τις ροζ παντόφλες και σαβουρντιέσαι χάμου φαρδιά
πλατιά -όλα καλά χεχεχεχε δεν ήταν πλονζόν..το σώσαμε το κεφάλι…- και σου
ρχεται η επιφοίτηση: Καλέ να δεις υπάρχει εκκλησία καθολικών στην πόλη κι
ανάψανε το Σταυρό τους. Θα χουν Ανάσταση οι άνθρωποι (που και να βάραγες δηλαδή
και το κεφάλι…τς τς τς!). Αλήθεια..πότε έχουν οι καθολικοί Ανάσταση; Εμείς την
είχαμε αρχές του Μάη, τώρα είναι αρχές Αυγούστου… Ε στα κοντά θα πέφτει και το
δικό τους χεχεχε! Αν βγάζουν Επιτάφιο να
πάω να περάσω κι από κάτω μιας και είμαι στην πόλη. Μην το αλησμονήσω.. Ναι;
Ναι! Άντε Καληνύχτα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)